در وضعیتی که نیروهای دفاعی این ملت در سنگرهای خونین در برابر دشمنان خاک و ناموس مردم افغانستان بنام طالبان در نبرد هستند و هرروز خانواده‌های زیادی از مردم ماتم دیده، در ماتم عزیزان شان در سوگ می‌نشینند، گلب الدین حکمتیار در مذاکرات مسخره صلح با دولت اشرف غنی، آزادی دو هزار نفر از زندانی‌های جنایت کار، بنام زندانی‌های حزب اسلامی را شرط گذاشته است که همه آن‌ها باید آ زاد شوند، درحالی‌که تمامی این دو هزار قاتل و آدم کش و انتحاری و انفجاری به قیمت جان فرزندان جان باز و عزیز این سرزمین به چنگ افتادند و زندانی شدند، ا اینکه آیا به‌راستی این تعداد زندانی به حزب اسلامی گلب الدین مربوط است جای بحث و دقت را دارد زیرا اگر گلب الدین برای خودش این قدر آدم جنگی می‌داشت دادوفریادش جهان را می‌گرفت، اصلاً ای آس آی مجبور نمی‌شد که گروه طالبان را ایجاد کند، ایجاد گروه طالبان توسط پاکستان بعد ا ز ناامیدی پاکستان از ناکاره گی و ناتوانی حزب گلب الدین در جبهات جنگ صورت گرفت، واقعیت امر این است که این تعداد زندانی همگان به گروهای خون آ شام طالبان و شبکه حقانی و القاعده وابسته هستند و سازمان استخبارات پاکستان با شیطنت و مکاره گی که دارد، لست دو هزار تن از مزدوران سرسپرده خودش را به گلب الدین داده است تا این مزدور شکست خورده بی‌حیا و بی وقار، آزادی آنان را یکی ا ز شرط‌های پیوستن خودش به دولت کابل، اعلام کند، با توجه به ترکیب دولت اشرف غنی و حضور گسترده مزدوران پاکستان در ریاست جمهوری از حنیف اتمر گرفته تا پیر سید احمد گیلانی و افغان ملتی‌ها و خلقی‌های طالب نما، اگر این شرط قبول شود و دو هزار تن آدم خون خوار جانی خطرناک از بند رها شوند، چه مصیبتی تازه در این سرزمین رخ خواهد داد و چه تعداد از فرزندان راستین این ملت در آینده نه چندان دور توسط این جانیان به قتل خواهند رسید، آیا به‌راستی تا کنون مسؤولین و دست‌اندرکاران سیاسی نظامی کشور حساب کرده‌اند که آمدن گلب الدین به کابل چه دردی از دردهای این مردم را دوا می‌کند، اصلاً آمدن این جنایتکار سیاه رو به نفع مردم مملکت است و یا به ضرر این ملت، عزیزان باید متوجه باشد که گلب الدین برای خیر و آرامی این سرزمین نمی‌آید چون خدایش او را به خیر نیا فریده است، کارنامه زندگی او با چاقو کشی و آدم کشی آغاز شد، این گلب الدین بود که سیدال را در دانشگاه کابل با ضرب چا قو به قتل رساند و فضای دانشگاه را خونین کرد بعد از قتل سیدال، دانشجویان از هر جناح و حزب و گروهی که بودند برای امنیت خودشان مجبور به حمل سلاح گرم و سرد شدند، از آن تاریخ تا کنون مبارزات سیاسی به شکل مسلحانه در آمد و روزگار مردم ما را به سیاهی کشانید، این گلب الدین بود که در زمان حکومت داود خان شورش‌های مسلحانه پنجشیر، کنر، بدخشان، لغمان ... را به دستور آی اس آی راه اندازی کرد و تعدادی از نخبه گان نهضت اسلامی را به‌صورت غیرمستقیم به شهادت رسانید، خدا می‌داند که اگر آن نخبه گان نهضت با توطئه گلب الدین به قتل نمی‌رسیدند و زنده می‌بودند کار ما هم به این رسوایی نمی‌کشید و گلب الدین قادر نمی‌شد که نهضت اسلامی را در بست در اختیار سازمان جهنمی آی اس آی قرار دهد، بعد از آن بازهم این گلب الدین بود که با راه اندازی کودتاهای نافرجام، علیه کابل صدها افسر جوان و ناآگاه را بنام اسلام به دیار مرگ فرستاد، اگر به‌صورت دقیق کودتاهای شکست خورده گلب الدین نوشته شود کتابی می‌شود خواندنی در تاریخ سیاسی افغانستان زیر نام (کودتاهای نافرجام گلب الدین)، جالب بود زمانی که حکومت موقت مجاهدین در پشاور تشکیل شد وایشان به‌عنوان وزیر خارجه تعین شده بودند بعد از یک هفته جناب شان از پشاور غیب شدند و خبرشان برای راه اندازی کودتا در کابل از رسانه‌ها پخش گردید، ودر نهایت این گلب الدین بود که به بهانه حضور ملیشاهای ازبک در کابل، شهر بی‌دفاع ما را به موشک بست و در بیست و چهار ساعت با فیر شش هزار موشک از زمین و هوا خانه‌های کلوخی مردم بیچاره ما را ویران کرد و جنگ داخلی را در سطح وسیع پایه گذاری کرد، بعد از اشغال افغانستان توسط روس‌ها این ویرانی و تباهی جدیدی بود که حکمتیار بر زندگی مردمان شکم گرسنه و خسته از جنگ چهارده ساله با روس تحمیل کرد، امیدها را به ناامیدی و عزت‌ها را به بی‌عزتی تبدیل کرد!

 این قاتل و جانی را، استخبارات پاکستان با همکاری افغان ملتی‌های (جنرال طاقت و...) و خلقی‌های حاجی تنی و سلیمان لایق می‌آورند تا در برابر رقبای خودشان صف آرائی خوب‌تری کنند، گلب الدین را می‌آورند تا دو هزار آدم جنگی جنایتکار را آزاد کنند و تنور جنگ را در شمال افغانستان داغ‌تر کنند، گلب الدین را می‌آورند تا جنگ را در شمال کشور توسعه دهند، بلخ و مزار و جوزجان و کندز و بدخشان را هلمند و پکتیا و ننگرهار درست کنند تا به گفته اشرف غنی مغز متفکر افغان ملت عدالت در بین همه اقوام در همه ولایات تطبیق شود (اشاره به سخنان اشرف در مبارزات انتخاباتی راجع به آزاد کردن زندانی‌ها ...) گلب الدین را می‌آورند تا شورای هما هنگی دیگری درست کنند و روز ملت ما را که سیاه است بازهم سیاه‌تر نمایند آیا فرصت آن نیست که نیروهای دلسوز به مردم بی‌گناه و بیچاره این سرزمین با هر فکر و ذکری که هستند برای جلوگیری از توطئه‌های در شرف وقوع بخصوص آزادسازی دو هزار جنگی وحشی جنایت کار، اقدام نمایند تا باند سیاه افغان ملت به رهبری پیر بدنام باده نوش گیلانی موفق به عملی کردن نیات شوم خود نشوند.