در پی انعقاد «موافقت‌نامه صلح» ایالات متحده آمریکا با طالبان در دوحه، امروز هواپیماهای بی‌سرنشین ایالات متحده آمریکا، گروه طالبان را که نیروهای امنیتی دولت افغانستان رادر شهرستان نهر سراج هلمند مورد تهاجم قرار داده بودند، بمباران نمود.

 چنین تصادمات نظامی میان طرفین زمانی صورت میگیرد که هنوز رنگ قلم روی برگه‌های موافقت‌نامه صلح به خشکی نگراییده است.

 مزید بر آن بر طبق گزارشات، طالبان در ۲۴ ساعت ۴۳ حمله نظامی را در ۱۶ ولایت افغانستان بالای نیروهای امنیتی افغانستان انجام داده‌اند.

 نخستین پرسشی که ذهن انسان را می‌آزارد عبارت از فقدان اعتماد به نفس طالبان برای رعایت تعهدات و پیمان‌های سیاسی است. درونمایهٔ موافقت‌نامه دوحه وبر قول وزیر خارجه آمریکا «عناصر محرم» آن، بر واگذاری کلید اقتدار سیاسی افغانستان برای طالبان به‌مثابه لشکر پیاده نظام پاکستان می‌چرخد.

 آمریکایی‌ها در تبانی با پاکستان در تحت اجندای صلح کاذب، در نظر دارند تا مقدرات سیاسی ۳۵ میلیون انسان را روی دست کسانی قرار دهند، که حتی برای یک هفته به تعهدات شان پابند نبوده، با نامسلمانان هم پیمان و با مسلمانان در ستیز اند.

 تهاجمات اخیر طالبان به‌ویژه قتل عام ۲۰ نیروی امنیتی اخیراً در ولایت کندز نشان داد که طالبان نیروی است که از میله‌های تفنگ تنفس کشیده ودر صلح و آرامش جان می‌دهند. آن‌ها در گهواره جنگ پرورش یافته و در میدان جنگ باید زندگی نموده و لاجرم آنجا باید بمیرند.

 اما انگیزه بمباران طالبان توسط هواپیماهای آمریکا در هلمند چیست؟

 هلمند خلوتگاه استراتژیک آمریکا، خزانهٔ «طلای سفید» آن کشور و «پایتخت هروئین جهان» است. بی‌تردید می‌توان اظهار کرد که یکی از عناصر مهم و محرم معاهدات میان طالبان و آمریکا حوزه زرخیز هلمند است. هلمند با داشتن اورانیوم، لتیم و خشخاش بزرگ‌ترین و اصلی‌ترین اهداف را در برنامه‌های راهبردی آمریکا در افغانستان احتوا نموده است. بدون شک بدون یک زمین لرزه بزرگ سیاسی و استراتژیک هلمند سال‌های طولانی به حیث حریم خلوت آمریکا باقی خواهد ماند.

 مبتنی بر گزارشات، عواید مخدر هلمند سالانه بر ۵۰۰ میلیارد دالر بالغ میگردد. این یگانه رویکردیست که آمریکا را از پرداخت هزینه‌های نظامی در افغانستان بر حذر می‌دارد. تنها در سال ۲۰۰۸ در آمد پروسس پول‌شویی که بالغ بر ۳۵۲ بلیون دالر میگردید، در اوج بحران مالی چرخه‌های اقتصادی بانک‌های آمریکا را به چرخش در آورد.

 دومین انگیزه عبارت ازین است که سطح نفرت و انزجار عمیق آمریکای ها و راه اندازی دسایس آن‌ها با پاکستان و لشکر نیابتی‌اش طالبان در پی موافقت‌نامه دوحه، پهنای بزرگ و قلمرو افغانستان را فرا گرفته است. با این ترفند آمریکایی‌ها از یکسو خواستند تا از یکسو پیام اساسی را نسبت به حریم سیاسی‌شان هلمند به طالبان صادر نموده واز سوی دیگر پیام گمراه کننده حمایتی را برای مردم افغانستان انتقال داده و جاده را برای تحقق کامل اهداف راهبردی‌شان هموار سازند.

 آمریکایی‌ها بربنیاد اهداف استراتژیک شان طرح تبانی با پاکستان و طالبان را ریخته‌اند، چنین رویکردهای عوام‌فریبانه هیچ تغییری در اهداف اصلی آن‌ها وارد نخواهد کرد.

 انگار که عشق و محبت طالبان در قلب و ضمیر سردمداران کاخ سفید رخنه نموده و دونالد ترامپ را وادار میسازد تا تمامی خطوط قرمز کاخ را نسبت به تروریسم جهانی درهم شکسته و با سران طالبان مشتاقانه به گفتگو بپردازد چگونه می‌توان بر محبت بی‌پایان این کشور نسبت به طالبان به‌مثابه گل‌های سفید کاخ سفید شک کرد؟

 نباید بالای حمایت آمریکایی‌ها حساب باز کرد. بایسته است تا ظرفیت‌ها و پتانسیل دفاعی کشور را ارتقا داد از قوای مسلح افغانستان و داعیه دفاع از مادر وطن در برابر پاکستان و لشکر نیابتی آن قاطعانه دفاع کرد؛

 با احترامات عمیق

 لندن، مارچ ۲۰۲۰