نشست ژنو با اعلام بیشتر از ۱۳ میلیارد دالر کمک مشروط برای چهار سال آینده افغانستان پایان یافت.

به‌روزهای ۲۳ و ۲۴ نوامبر ۲۰۲۰ نشست بین‌المللی ژنو برای کمک به افغانستان با حضور نمایندگانی از ۷۰ کشور جهان و ۳۰ سازمان بین‌المللی در سوئیس با میزبانی مشترک سازمان ملل، فنلاند و دولت افغانستان دایر گردید.

افغانستان روزهای تاریخی و سرنوشت ساز را سپری می‌نماید، جنگ‌ با تمام وحشت آن از جانب طالبان به‌منظور کسب بیشتر امتیازهای سیاسی و نقش بیشترشان در قدرت ادامه دارد، دولت در بحران فزاینده‌ی فرو رفته که نبود حکومت داری خوب، عدم شفافیت و فساد گسترده این بحران را آن‌قدرها بااهمیت ساخته تا جامعه جهانی در مورد ادامه کمک‌های شان تجدید نظر کنند و شرایط تازه را برای کمک‌ها طرح و در مقابل دولت افغانستان قرار دهند.

ما همه می‌دانیم که در سال‌های گذشته بخش بزرگ کمک‌های میلیارد دالری جامعه جهانی حیف ‌و میل شده که ریشه آن همانا فساد، رشوت، عدم تحقق قانون، ادامه قدرت توسط زورمندان و دزدان و در نهایت نبود حکومت داری خوب و پاسخ ده می‌باشد، طی دو دهه با وجود کمک‌های بزرگ جهانی اکثریت مردم زیر خط فقر زنده کی می‌کنند و کدام تغییر چشم گیر در عرصه صحت عامه و تعلیم ‌و تربیه رونما نگردیده است. بیشترین پول در جاهای به مصرف رسیده که در زیربنای اقتصادی جامعه تغییرات ژرف به وجود نیامده است.

امور مالی سکتور امنیتی کشور نتوانست درست مدیریت شود که خود یکی از چالش‌های امنیتی بوده و تأثیر بزرگ بر ادامه جنگ و نبود امنیت دارد، به هزاران سرباز خیالی و صدها ساختارهای امنیتی کاذب وجود دارد که پول معاش، البسه و مواد غذایی پرسونل خیالی در جیب مافیای فساد که قدرت را در دست دارند می‌افتد.

خلاصه می‌توان نتیجه گرفت که افغانستان یگانه کشوری در جهان است که بیشتر مصرفی بوده، بیش از ۶۰ فیصد بودجه مصارفاتی آن از بیرون تمویل و سیرمی است که بدون آن مجال به نفس کشیدن وجود ندارد.

با توجه به وضعیت موجود باز هم افغانستان مجبور است دست گدایی را دراز کند تا بتواند ادامه حیات داشته باشد به همین مبنا شرکت کننده گان نشست ژنو تعهد سپردند و فیصله کردند که بیشتر از ۱۲ میلیارد دلار کمک مشروط برای چهار سال آینده به افغانستان کمک می‌کنند.

مهم‌ترین پرسش این است که دولت افغانستان توان جلب و‌ جذب این میلیاردها دالر را دارد و یا اینکه همه در روی کاغذ باقی مانده و افغانستان باز هم راه فقر و گرسنه گی را ادامه می‌دهد؟ پاسخ روشن است که ظرفیت‌ها و کارایی نظام در آن حدی نیست که بتواند جامعه جهانی را قانع ساخته و حتی بیشتر از تعهد داده شده امکانات مالی جهان را جلب و جذب نماید.

اگر به شرایط جامعه جهانی که شامل آتش بس سراسری ‌و سریع، برابری جنسیتی، تحقق و رعایت قانون، مبارزه با فساد و رشوت و حکومت داری خوب می‌شود توجه صورت نگیرد این کمک‌ها باز هم محدود و افغانستان در فقر بیشتر بسر خواهد برد.

خلاصه که نظام در فساد اقتصادی، سیاسی و اخلاقی بسر می‌برد که تغییرات در تمام این بخش‌ها نیاز مهم و ضروری است در غیر آن چهار سال بعد افغانستان در حالت امروزی قرار خواهد داشت.

نوامبر ۲۰۲۰