حقیقت ُ  داکتر حمیدالله مفید: گذری بر کوره راه کابل

شهر زیبای کابل پایتخت جمهوری اسلامی افغانستان بر بنیاد دیدگاه سازمان یونسکو ۶۴ مین شهر بزرگ جهان و از لحاظ رشد نفوس در رده‌ای پنجمین شهر جهان شامل می‌باشد.

 شهر کابل پیشینگی یا قدامت ۳۵۰۰ ساله دارد. باستانی‌ترین اثری که نام کابل در آن نگاشته شده است، سروده‌های ریگویدا می‌باشد، که نام شهر کابل در آن به نام (کوب‌ها) آمده است و رودخانه کابل در این اثر به نام‌های (کوفن و کوفس) نگاشته شده است.

 در سروده‌های ریگویدا شهر کابل به فرنام شهری در حد کمال و تصویری از بهشت به روی تپه‌ها ستایش شده است.

 بطلمیوس، تاریخ‌نگار یونانی شهر کابل را به نام‌های (کاوفو، کابورا و کارورا) یاد کرده است.

 ریموزات در کتاب وسعت امپراتوری چین نام کابل را (کاوپو) یاد کرده است.

 در آثار اسلامی کابل در دوران عبدالرحمان بن سمره فتح شده است و از همان زمان این شهر به نام کابل یاد شده است.

 در سال ۱۷۷۶ ترسایی تیمور شاه درانی پایتخت را از کندهار به کابل انتقال داد.

 نفوس شهر کابل به گونه تخمینی نزدیک به ۳۶۷۸۰۳۴ نفر است و پهنا یا مساحت آن به ۲۷۵ کیلومتر مربع می‌رسد.

 در پیشین‌ترین زمانه‌ها شهر کابل یک شهر زراعتی بود که در آن سبزی‌های گوناگون، گندم، گندنه، پالک و دیگر انواع میوه و سبزی‌ها پیدا می‌شد، مگر در سال‌های پسین با گسترش خانه سازی، زمین‌های زراعتی کابل که اغلب در مناطق، چهار قلعه وزیر آباد، قلعه فتح الله خان، شیوکی، بینی حصار، قلعچه، ده سبز و دیگر مناطق شهر کابل کشت موقعیت داشتند. ایدون تمام زمین‌های کشتی و زراعتی آن از بین رفته و بالای آن‌ها پروژه‌های ساختمانی به‌ویژه بلند منزل‌ها ساخته شده‌اند.

 بالاحصار کابل، تخته پل، شوربازار، گذر علی رضا خان، کوچه دیوان بیگی و باغ علیمردان خان از محله‌های بسیار باستانی این شهراند.

 شهر کابل گواه و شاهد تاخت‌وتاز‌ها و لشکرکشی‌های زیادی بوده است.

 اکنون کابل از شرق و غرب به‌سرعت گسترش یافته است و پهنای خاوری آن تا کوه شاخ برنتی، سهاک، بینی حصار و پهنای باختری آن تا هزاره بغل می‌رسد.

 وضع اقتصادی مردم: در سال‌های پس از سرنگونی طالبان و ایجاد دولت موقت و سرازیر شدن ملیاردها دالر از کمک‌های جهانی و قراردادهای گوناگون، برخی چهره‌های جهادی و وابسته به دولت میلیونر شدند، شهر کابل نیز رونق گسترده‌ای یافت، وضع زنده گی اغلب مردم بهتر شد، کار و کسبه رشد نمود و بیکاری به کمترین عدد آن رسید.

 مگر با رفتن سربازان ناتو و کنترول جدی سازمان‌های امریکایی از مصرف کمک‌ها و قطع اغلب این کمک‌ها سطح زنده گی مردم. به‌سرعت فروکش کرد، بیکاری افزایش یافت و اغلب کسبه‌ها و جای کارها نابود شدند، در فرایند آن بیکاری و قیمتی در شهر کابل چیره شد و سطح زنده گی مردم به‌سرعت فروکش نمود.

 وضع سیاسی شهر کابل: تنها طی ماه حوت سال پار در شهر کابل نزدیک به پنج رویداد ترور رُخ داد، که در آن‌ها نزدیک به یک هزار نفر جان باختند و نزدیک به یک هزار و پنجصد نفر زخمی شدند.

 امنیت شهر کابل نسبت سهل انگاری‌های نیروهای دولتی و به‌ویژه ضعف رهبری امنیت ملی به‌شدت خراب شده است. بدون شک انتحارها و ترورهای ماه حوت سال پار در پاسخ دو انفجاری که در کشور پاکستان رخ داد، روی داد. و بیانگر آنست، که پاکستان در ترورها و انتحارهای شهر کابل نقش برازنده داشت. مردم شهر کابل پس از آنکه در پاکستان دو انتحار و انفجار رُخ داد، پیشینی می‌کردند، که در پاسخ این انتحارها و انفجارها در شهر کابل نیز انتحار و انفجار رُخ خواهد داد. و این پیش‌بینی همان‌گونه روی داد.

 دستگاه‌های استخباراتی غرب، پاکستان، ایران، روسیه و حتا هندوستان به خاطر تأمین منافع کشورهای شان و در رقابت با یکدیگر در افغانستان اجنت گذاری کرده‌اند و افغانستان تخته خیز بازی‌های سیاسی و استخبارات کشورهای منطقه وجهان شده است.

 مردم کابل به این باور هستند، که نسبت اختلاف نظرها و تبارگرایی های که میان رهبران دولت وجود دارد. کشور به‌سوی پرتگاه بی امنیتی به‌پیش می‌رود.

 تحلیل‌های کارشناسان امریکایی که در آن‌ها تلاش‌های برخی از مقام‌های امنیتی امریکا از آن میان رونالد نیومن سفیر پیشین امریکا در کابل در مورد به قدرت رسانیدن دو باره طالبان می‌باشد، زمینه‌های تشویش و پریشانی مردم کابل را فراهم ساخته است.

 طی سال گذشته طالبان بنا بر ناتوانی دولت غنی ۴۳ شهرستان یا ولسوالی را به دست آورده‌اند و توانستند، تا یکبار شهر کندز و نزدیک به سه ناحیه شهر لشکر گاه مرکز ولایت هلمند را به تصرف خود درآورند.

 فقر، فساد و تبارگرایی گسترده، بیروکراسی رشوت و معاملات پنهانی زیر نام منافع ملی شیرازه اجتماعی و سیاسی کشور را به گونه‌ای شدید خدشه پذیر ساخته است.

 در میان این گیرودار‌های سیاسی مردم کابل که رژیم‌های مجاهدان، طالبان و ایدون دولت مفسد و بیروکرات و رشوت ستان کرزی و غنی را امتحان کردند، یکبار دیگر باورمند به نیروهای دادخواه و دموکراتیک، که در این پسین روزها با وحدت‌ها میان سازمان‌های گوناگون دادخواه و ترقی پسند به یک نیروی در خور دید و ستایش قرار گرفته‌اند، گردیده‌اند. و باور دارند، که تنها این‌ها هستند، که دولت پاک‌نفس و عاری از رشوت و فساد اداری را ایجاد کرده می‌توانند.

  با آن‌هم تا انتخابات مردم کابل ایدون به تشویش و نگرانی جدی به سر می‌برند.

 اینکه انتحارها و جنگ‌ها سرنوشت مردم کابل را به کجا خواهند رسانید آیا در سال جدید امنیت تأمین و زمینه‌های رفاه اجتماعی مردم فراهم خواهد شد و یا کابل به‌سوی سرنوشت شوم جنگ‌ها کشانیده خواهد شد، از

 پرسش‌های است، که مردم کابل با آن‌ها دست به گریبان‌اند.

 پایان