امریکا و‌ پس از آن ناتو در سال ۲۰۰۱ بنا بر تصمیم ‌‌و اراده خودشان با شعار مبارزه علیه تروریزم وارد افغانستان شدند، بیست سال بعد رییس جمهوری امریکا بایدن در سخنرانی خود به مناسبت دهمین سالگرد کشته شدن اسامه بن لادن، گفت: اسامه بن لادن را تا دروازه‌های جهنم دنبال کردیم و القاعده را در افغانستان تقریباً از بین بردیم.

 آیا واقعاً چنین است؟

 بیست سال حدود ۲۵۰ هزار کشته و صدها هزار زخمی را در افغانستان بجا گذاشت، طی این مدت نتنها تروریزم از بین نرفت بلکه طالبان، داعشیان، القاعده و ‌ده‌ها گروه دگر تروریستی در سراسر افغانستان گسترشی یافت و فعالیت دارند یعنی اینکه جنگ چند ولایتی ۲۰۰۱، امروز افغانستان شمول شد ‌و تا دروازه‌های کابل رسید، چنانچه ما هر روز شاهد یک ‌و یا چند حادثه تروریستی در پایتخت کشور می‌باشیم، این همه بیانگر آن است که امریکا و ناتو نتنها علیه تروریزم پیروز نشده‌اند بر عکس در این بیست سال ریشه گروه‌های تروریستی در داخل افغانستان تقویت یافت که در نتیجه آن امروز فیصدی بیشتر جغرافیه افغانستان را این گروه‌ها کنترول و مطابق به اهداف خویش مردم را در گروگان گرفته و خواستار تغییر شکل نظام و حتی رسیدن به پیروزی‌اند.

 باوجود دست آورده‌ای دو دهه گذشته که به‌تناسب امکانات و نیاز زمان خیلی‌ها کم رنگ است می‌توان با صراحت گفت که بیست سال اخیر نتوانست نظام جمهوریت را باثبات سیاسی ایجاد و امیدی باشد برای یک افغانستان مدرن با پایه‌های دموکراسی، شایسته سالاری، عدالت، عدالت اجتماعی و دولت قانونمند.

 اگر واقعاً دولت همه گیر و نیرومند ایجاد می‌گردید و صادقانه علیه گروه‌های تروریستی اقدام صورت می‌گرفت به هیچ صورت امروز تشویش از سقوط نظام و پیروزی طالبان پس از خروج نظامیان امریکا و ناتو وجود نمی‌داشت. به سخنان دو وزیر خارجه قبلی امریکا دقت گنید که می‌گویند؛ هیلاری کلینتون و کاندولیزا رایس، وزیران خارجه سابق ایالات متحده با طرح بیرون رفت کامل نیروهای نظامی آمریکا از افغانستان مخالفت کرده‌اند. خانم کلینتون اخیراً در گفتگویی با شبکه تلویزیونی سی ان ان آمریکا گفته است که برنامه آقای بایدن برای خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان می‌تواند "عواقب وخیمی" داشته باشد.

 وی گفته است که این تصمیم خطر سقوط دولت افغانستان به دست طالبان را افزایش می‌دهد و ممکن است این کشور بار دیگر به "کانون فعالیت‌های تروریستی بین‌المللی" مبدل شود.

 پرسش اساسی این است که تا چه مدت دگر شما می‌خواهید با سیاست‌های غلط، دو پهلو و دست نشانده‌های فاسد تان بنام مبارزه علیه تروریزم در افغانستان باقی بمانید؟ آیا طالبان پروژه و دست پرورده خودتان نبود؟ و آیا شما نبودید که طالبان را دو باره زنده ساخته و در صحنه سیاسی و نظامی مطرح نمودید؟ سیاسیون امریکا!

 صادقانه باید گفت که بیرون شدن نیروهای نظامی امریکا و ناتو، هم به نفع شما است و هم به نفع مردم افغانستان اما لطف کرده کمک‌های اقتصادی و پولی را به هدف تغییر در زنده گی مردم افغانستان ادامه دهید و حمایت تان را از هر دو طرف سکه که ساخته و بافته خودتان است قطع کنید، تن بدهید به دولت واقعی با پایه‌های مردمی که منافع افغانستان را تأمین کند و دگر افزار دست بیگانه گان نباشند.

 بیست سال اخیر در دسترخوان مردم تغییرات قابل لمس را به وجود نیاورد برعکس دسترخوان غم و ماتم هر روز پهن‌تر و شامل حال اکثریت خانواده‌ها شد.

 دریغا بیست سال اخیر یک مشت افراد”روسپی” بی‌پایه و بی‌ریشه را صاحب پول و مقام‌های کاذب ساخت که سیاست و اقتصاد را رهبری و مردم رنج دیده افغانستان را در گرو گرفته‌اند، همین‌ها اند که هنوز هم صدا بلند می‌کنند که خارجی‌ها نروید، بمانید تا ما بیشتر خون مردم را بمکیم و قدرت ما پایدار بماند.

 به عقیده من خروج‌ نیروهای امریکا و ناتو یک فرصت مناسب برای به پا شدن مردم افغانستان است تا سرنوشت کشور را بر پایه منافع ملی رقم زنند و گذار کنند برای نظامی که اساس و تهداب آن مردم سالاری و تأمین حقوق همه‌ی اقوام، زبان‌ها و سمت‌های افغانستان باشد. در چنین شرایط نقش جوانان، زنان، رسانه‌ها، جامعه مدنی و همه‌ی فرزندان ترقی‌خواه و عدالت خواه کشور مهم‌تر است تا متحدانه فکر و طرح جامع و همه شمول را تنظیم و صدای خویش را بلند نمایند در غیر آن افغانستان را بنیاد گرایی، قوم گرایی و محور گرایی تهدید نموده و صلحی خواهد آمد که خصلت موقتی را داشته و تضمینی برای آینده بهتر از امروز نخواهد بود.

 می ۲۰۲۱