وزیر امور خارجه روسیه در صحبت‌هایش در حاشیه هفتاد و سومین نشست مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک گفت، که روند تحویل سیستم راکتی «اس ۳۰۰» به سوریه آغاز شده است.

 یک‌بار دیگر، روسیه با هوشیاری تمام از حادثه‌ای بد (سرنگونی هواپیمای ایلیوشین ۲۰)، استفاده‌ای خوب انجام داد. گویند: «بد مطلق نباشد». روسیه مانند همه کشورهای اروپائی و امریکایی و مهم‌ترین آن‌ها در شکستاندن فاشیزم هیتلری، امتیازات لازم را برای یهودها که صدمات عظیمی را از جانب ارتش و رژیم نازی متحمل شده بودند، همواره مرعی داشته است. بعد از تشکیل دولت اسرائیل، صهیونیست‌ها سوء استفاده‌های بی سرو پائی از این وضع کردند که در این اواخر برای آن حد و مرزی نمی‌توان دید. از آن جمله علیرغم اینکه بلندی‌های جولان سوریه از پنجاه سال به این‌سو در اشغال اسرائیل قرار دارد، هنوز هم از صدمه و آزار رساندن به مردم سوریه دست نمی‌کشد. به بهانه‌های گوناگون همه روزه نقاط مختلف این کشور رنجور و درهم شکسته از جنگ نیابتی «غرب متمدن»(!) را راکت باران می‌کند. دست بندی‌های ناشی از وضع خاصی که در عرف سیاست‌های بزرگ بین‌المللی در باره اسرائیل تا هنوز هم عمل می‌کند، باعث آن شده است تا روسیه نتواند این رژیم متفرعن پر رو را سر جایش بنشاند. سرنگونی هواپیمای «ایل ۲۰» روسی به‌وسیله راکت‌های دفاع هوائی سوریه که در نتیجه فتنه گری‌های قوای هوائی اسرائیل صورت گرفت، زمینه‌ای شد تا روسیه با هوشیاری تمام عظیم‌ترین گام را در جهت ایجاد سپر دفاعی مطمئن‌تر برای ارتش سوریه، بر دارد. تا اینجای حوادث برای همه روشن است. آنچه را روس‌ها در این میانه، با استادی انجام دادند و شاید کمتر به آن توجه شده باشد، بستن فضای مدیترانه شرقی، به بهانه راه اندازی مانورهای نظامی دریایی و هوائی بود. همه می‌دانند که اسرائیلی‌ها از همین فضا برای تجاوزات مکرر و روزانه خود بر علیه سوریه استفاده می‌کنند و بارها گفته بودند که در صورت برخورداری سوریه از راکت‌های دافع هوائی «اس ۳۰۰» قبل از جابجایی آن‌ها مانع این کار خواهند شد. روس‌ها، گرچه در همین ماه سپتامبر مانورهای نظامی دریایی و هوائی در این منطقه انجام داده بودند، یک‌بار دیگر به بهانه همین نوع مانورها در همین منطقه جلو هر نوع گستاخی اسرائیل را گرفتند تا پایگاه‌های «اس ۳۰۰» به‌راحتی و بدون اخلال بمباردمان‌های گستاخانه اسرائیل جابجا شوند و بعداً با اسرائیلی‌ها بگویند بفرمائید!

 آیا حرف به همین‌جا خاتمه خواهد یافت و اسرائیلی‌ها به گستاخی‌های تجاوزکارانه خود پایان خواهند داد؟ مسلماً که نه. این که به کدام وسایل دیگر متوسل شده و مانع برقراری آرامش در سوریه خواهند شد، مسئله‌ای است که حوادث بعدی آن را روشن خواهد ساخت. از آنجائی که مالیخولیای تجاوز سردمداران اسرائیل را رها کردنی نیست، محتملاً از هواپیمای مدرن رادار گریز جدید امریکایی «اف 35» استفاده نماید که این خود ماجرای بسیار عظیمی برپا خواهد کرد؛ زیرا «اف ۳۵» یک هواپیمای عادی نیست. این جنگنده فوق مدرن گران‌بهاترین هواپیمایی است که تاکنون ساخته شده است. در صورتی که اسرائیل این هواپیما را علیه اهدافی در سوریه بکار ببرد، این امر برای روس‌ها نشاط آفرین خواهد بود. روس‌ها در این صورت از سقوط دادن آن به‌وسیله سوری‌ها از هیچ کوششی دریغ نخواهند ورزید. در صورت سرنگونی یکی از این هواپیماها، صدمه‌ای که به پرستیژ و آینده شرکت‌های سازنده این جنگنده وارد خواهد شد مانند طوفانی خواهد بود که حتی آینده موجودیت این هواپیما را زیر سؤال قرار خواهد داد. به یاد بیاوریم سقوط جنگنده «اف ۱۱۷» امریکایی را در صربستان (یوگوسلاویای سابق) که به تاریخ ۲۷ مارچ سال ۱۹۹۹ با وسایل دافع هوائی دوران شوروی صورت گرفت. در آن زمان «اف ۱۱۷» نخستین و پیشرفته‌ترین هواپیمای رادار گریز امریکایی و فخر بلند صنعت دفاعی امریکا بود که هالیوود هم از تقدیس آن با ساختن فیلم‌های هنری در جهت نشان دادن قدر قدرت بودن آن دریغ نکرد. امروز دیگر از «اف ۱۱۷» با آن آب و تاب سابق خبری نیست. شاید امریکائی‌ها قبل از اجازه دادن به اسرائیل در جهت استفاده از «اف ۳۵» در سوریه بیشتر از صد بار گز کنند تا به بریدن اجازه داده شود. پس امیدواریم با جابجایی «اس ۳۰۰» مردم بلا کشیده سوریه بتوانند لااقل از جانب تجاوزات مکرر قوای هوائی اسرائیل در امان بمانند. اگر از قضا گستاخی‌های اسرائیل پایان نیافت چه کسی می‌تواند تصور کند که روسیه از انتقال تخنیک‌های بازهم پیشرفته‌تر دفاع هوائی به سوریه مانند «اس ۴۰۰» و غیره دست بکشید؟