اظهارات آقای صلاح الدین ربانی به تاریخ 23 فبروری 2015 در نشست چار جانبه صلح پاکستانی – طالبی و یا اختراع انگلیسی: «انسجام و خلط تروریزم با صلح» من را واداشت تا چند سطری بنویسم.
درین جا می‌خوانید:
- نابخردترین و یا اجیرترین وزیر خارجه!
- یک نمایش روان‌شناسانه‌ی استخباراتی
- افغانستان امپراتوری تریاک
- تلاش برای یک تفاهم منطقوی- بین‌المللی (1 + 6).
نابخردترین یا اجیرترین وزیر خارجه!
من تصور می‌کردم که تنها برادر جلالتماب آقای صلاح الدین ربانی یعنی جناب جلال الدین ربانی مشکل دارد؛ اما جنابان یا هر دو مشکل دارند و یا برادر بزرگ‌تر به قول نویسنده‌ی کتاب معروف کمیته سه صد آقای جان کولمن، بالای انگشتانی چرخانده می‌شود.
نشست به‌اصطلاح چار جانبه (امریکا، پاکستان، چین و افغانستان) به تاریخ بیست و سه فبروری در شهر کابل شروع به کار کرد. تا مگر بر دریاهای خون‌های ریخته شده توسط طالبان وحشی مزدور پاغنده‌های سفید بپاشاند و سیماهای جانیان تعمیل کننده پروژه انگلیسی قرن در کشور ما را دیگر سان بنمایاند.
معلوم است که مهندسی این همایش‌ها را پاکستان با نسخه‌ی خالق خود یعنی انگلیس به عهده دارد. بدیهی است که این راهکار بر ضد منافع و ارزش‌های ملی مردم افغانستان است.
درین میان دیده می‌شود که حکومت مزدور افغانستان نقش کتلیست را درین برنامه متعهد شده است.
الان همه مردم ما می‌دانند که طالب پروژه انگلیس است.
کانون توطیه های جهانی با تصور اینکه، آوردن طالب در سیستم سیاسی کشور به معنای حاکمیت مجدد انگلیس و الیگارشی اقتصادی- مالی جهان، درین سرزمین و در منطقه است و بعد از تحقق آن مزدوران عربی و پاکستانی هم از مزایای آن دانه خواهند چید؛ این ترفندها را ساز کرده‌اند.
اما این کانون سخت مجرب و کارکشته‌ی تاریخی؛ امروزه سخت به خطا رفته است.
اکنون بدون قدرت‌های حی و حاضر و هوشیار و پرتوان منطقوی هرگونه پلان و برنامه‌ای محکوم به شکست است. چونانی که حوادث سوریه نشان داد.
مگر من اینجا به این ابعاد مسایل زیاد نمی‌پیچم.
در همایش چهارجانبه‌ی 23 فبروری کابل توجهی من را بیانیه‌ی جناب صلاح الدین ربانی وزیر امور خارجه کشور سخت به خود معطوف ساخت. این جوان یا بی‌نهایت احمقانه، و یا هم دستوری در اولین سطور بیانیه‌ی خویش اقتدا به ملأهای دو طرف مرز نموده از اوشان طالب کمک شد. گویا موصوف ثابت ساخت که اصلاً یک ملابچه بوده و از علم سیاست و دیپلوماسی کاملاً بی‌خبر است؛ و یا اینکه چون نشنلیتی انگلیسی دارد؛ نسخه‌ی کشور متبوع خویش را با هر آبرو ریزی باید عملی کند.
من من‌حیث شاگرد مکتب دیپلوماسی می‌بینم که؛ اظهارات این آقا از نام و نشان وزارت امور خارجه‌ی کشورم افغانستان سخت شوم و سخیف و احمقانه است و به‌ویژه امیدواری و تقاضای ایشان برای حل چنین بحران و معضله پیچیده و جدیی بین‌المللی از ملأهای سنگواره شده در رسوبات قرون عتیقه؛ سخت کمیک، کودکانه و ساده‌لوحانه می‌باشد که من از آن سخت خجل و شرمنده شدم.
درست است که بدتر از این، سایر اشتراک کنندگان یعنی دیپلومات ها و سیاسیون جوانب نشست، مردم کشور ما را با همچو رویکرد سخت خوار و ذلیل و بیچاره گرفته‌اند. مگر این‌ها فقر دانش سیاسی و دیپلوماسی مدیر و گرداننده سیاست خارجی کشور ما را توجیه نمی‌کند.
مراجعه به ملأهای دو طرف «دیورند» کار علی‌الحساب هر دلال نیست. غربی‌ها با داشتن رهبران مزدور و جاسوس اسلامی و عربی و عجمی در کف دست، از اسلام برای اهداف خود سود می‌برند. علمای به‌اصطلاح افغانستان و پاکستان که اکثریت مطلق شان مغز شویی شده و پرورش یافته مدرسه‌های خاص‌اند و با هزاران پیوند به مراکز جاسوسی بستگی دارند؛ هرانچه بادار بخواهد، همان کنند. این گونه نسخه‌های استخباراتی برای سرکوبی نیروهای وطن‌پرست و داد خواه افغانستان و پاکستان و برای به غل و زنجیر کشانیدن مردمان و ملت‌های مان علت وجودی دارند، چنانکه طالبان و داعشیان و القاعده و سرغنه های صدها گروه‌بندی وحشی و خون‌ریز و تبهکار؛ ادامه همین‌ها بوده‌اند و هستند و خواهند بود. درین صورت بدون کوچک‌ترین تحلیل و مقدمه و ممیزه؛ دست تگدی دراز کردن به آنان آن‌هم از مقام سیاسی و دیپلماتیک وزارت خارجه و از ستیژ به‌اصطلاح نشست بین‌المللی چه بلاهتی است؟
این هم شما و این هم بیانیه‌ی ملأ بچه در منصب وزارت خارجه افغانستان:
برای بازدید گزارش از بیانیه آقای ربانی، لطف نموده بالای عنوان زیر کلیک نمایید!
ربانی: امید هرچه زودتر علمای افغانستان و پاکستان برای آوردن صلح تبلیغ کنند
یک نمایش روان‌شناسانه‌ی استخباراتی
طالبان بومی با سر و صورت و لباس مرغوب‌تر برای اغفال اذهان عامه جهانی، یک نمایش روان‌شناسانه استخباراتی ی است.
در مطابقت با ده‌ها سند و مدرک؛
- طالبان پروژه انگلیسی است (۱). امریکا آن را مدیریت کرد، کشورهای عربی آن را تمویل و پاکستان آن را تحقق بخشید.
- بریتانیای بزرگ در سال ۱۹۱۹ برای اولین بار طعم شکست ننگین و تاریخی را از جانب افغان‌ها چشید. شکست کشور استعماری بریتانیای کبیر به‌وسیله مردم شجاع افغانستان، منجر به از هم پاشی افتخارات کشوری شد که آفتاب در سرزمین‌های مستعمراتی آن غروب نمی‌کرد؛ لکه‌ی ننگ سیاه را بر تاریخ آن کشور استعماری بزرگ رقم زد.
امروز انگلیس با لباس و زبان، فرهنگ و مذهب خودمان (در لباس طالب و داعش) در پیشاپیش آن با ملأهای اجیرشده برای انتقام گیری شکست‌های تلخ تاریخی خود باز برگشته است.
رسانه‌های غربی و سخن پراگنی های اجیر داخلی همه در خدمت‌اند. روی میزهای همه سناریوی پیش روی طالب و داعش با تبانی حاکمیت مزدور و دست نشانده قرار دارد.
مردم! جوانان وطن! بیدار و هوشیار باشید!
نگذارید که در قرن بیست و یک شما را روبای پیر با انتقام‌جویی به اسارت کشیده، باز به غارتگری و تاراج افغانستان بپردازند؛ و کشورمان را پایگاه فتنه تروریزم و تجاوز به سایر کشورها سازند.
متحد و یک پارچه؛ آماده‌ی مبارزه برای دفاع از وطن و ناموس!
بر ضد استعمار نو و بر ضد سربازان طالب و داعش آن متحد و یک پارچه باشید!
در ویدیوی زیر طالبان بومی با سر و صورت و لباس مرغوب‌تر برای اغفال شما و عامه جهانیان، یک نمایش روان‌شناسانه‌ی استخباراتی راه انداخته‌اند.
https://www.facebook.com/913271128780527/videos/915776338530006/
افغانستان امپراتوری تریاک
اصل خبر: انگلیس و امریکا به هلمند نیروهای تازه نفس فرستادند. هلمند بزرگ‌ترین مرکز تولید مواد مخدر جهان است.۲
چرا با ورود نیروهای آمریکایی و انگلیسی؛ ولسوالی های نوزاد و موسی قلعه سقوط کرد؟
اما هردو کشور ده‌ها چند این کمیت نیرو را پیش از آن نداشته‌اند؟
افغانستان بزرگ‌ترین مولد مواد مخدر در جهان است.۳
هلمند و قندهار بیشتر از پنجاه فیصد مواد مخدر افغانستان یعنی قریب پنجاه فیصد مواد مخدر جهان را تولید می‌کنند.
تراکم بیشتر نیروهای سنگین نظامی خارجی به‌ویژه انگلیسی و آمریکایی در هلمند و قندهار پس از سال ۲۰۰۱ به همین دو ولایت زرخیز از بابت استحصال مواد مخدر بوده است. برای تسلط بیشتر بر مواد مخدر و کشتزار کوکنار، اولین معاملات انگلیس با طالبان تروریست در ولسوالی موسی قلعه * ولایت هلمند برملا شده است.
بسیار بسیار جالب است که انگلیس خود مدیریت مبارزه بر ضد مواد مخدر در افغانستان را طی سالیان متمادی به عهده داشته است. به قول مردمان محل که نمی‌خواهند خود را به معرفی گیرند، حتی رادیوهای خارجی در هلمند به زبان پشتو پروگرام های ویژه را برای بالا بردن کیفیت تولید تریاک نیز پخش می‌کرده‌اند.
در افغانستان جنگ، جنگ مواد مخدر است!
هلمند؛ منطقه کشش و جاذبه برای انگلیس و امریکا به خاطری نیز هست که در پهلوی تولید مواد مخدر؛ ذخایر زیرزمینی لیتیوم و یورانیوم آن اهمیت دارد. چنانچه در زمان حاکمیت طالبان گفته می‌شد که روزانه ده‌ها و صدها لاری ازین معادن به پاکستان انتقال می‌شد. با آمدن غربی‌ها در کشور، رسانه‌های افغانستان انتقال این مواد را به میدان‌های هوایی قندهار و بگرام نیز گزارش داده‌اند.۴
حفاظت از کشتزارهای کوکنار طی یکنیم دهه، بدون سرمایه گذاری، سود ده‌ها چه که صدها ملیارد دالری به بار آورده است! هم خرما و هم ثواب (هم خودشان فربه شده‌اند و هم تروریزم تغذیه شده است.)
بیشتر از سه ملیون جوان کشورمان به مواد مخدر معتاد شده‌اند. (پیش‌قراولان و آینده سازان پُر انرژی کشور) این روند سازمان‌یافته کماکان ادامه دارد.
فرستادن نیرو به هلمند برای چه و به معنی چه؟
تروریزم طالبانی و داعشی در افغانستان یک تیاتر مضحک بربریت برای اهداف رذیلانه و ددمنشانه استرا جیو پولیتیک امپریالیزم است و بس. طوری که این سناریو بیشتر از چار دهه تا هنوز هم ادامه دارد. ۵
مراکز عملیاتی تروریستی گروهک‌های طالبان- داعش در کویته و پیشاور پاکستان قرار دارند.
ای شما منادیان و مدافعین دموکراسی و حقوق بشر!
شما نیروهای مدعی مبارزه بر ضد گروهک‌های تروریستی!
نیرو به کویته و پیشاور بفرستید؛ نه به هلمند!
مراکز عملیاتی این تیاتر طالب و داعش و تروریزم در کویته و پیشاور پاکستان است نه در هلمند!
آدرس دقیق؛ لابراتوارهای سازمان جاسوسی آی ایس آی می‌باشد!
تلاش برای یک تفاهم منطقوی- بین‌المللی (۱ + ۶).
نشست‌های چهار جانبه (امریکا، چین، پاکستان و افغانستان) به‌اصطلاح برای تأمین صلح، سخت قهقرایی و مضحک است.
جناب وحید وحید الله کارمند ارشد سازمان ملل متحد در امور منازعات منطقوی که پیوسته سخت و جدی، مطالب کشور را پیگیری می‌کنند، به قول خود ایشان که از امکانات خوبی در دسترسی به اطلاعات در مورد کشورها برخوردار اند، «در کشورمان ۹ گروپ طالب وجود دارد.».
حالا پرسش اینجاست که؛ این چهار کشور چه می‌خواهند؟
با کدامیک از این ۹ گروپ طالب می‌خواهند به‌اصطلاح باب مذاکره را باز نموده و بالاخره امنیت را تأمین کنند؟
بدون شک مذاکرات فقط با یکی ازین گروپ‌های طالب به نام همایش چهارجانبه در جریان است. اگر واقعاً این همایش‌های بی‌مفهوم و اغواکننده، واقعاً به ملحوظی جریان دارد؛ اما کنش 8 گروپ دیگر که شاید از هشت کشور دیگر نمایندگی کنند؛ و واکنش هشت کشور دیگر چه خواهد بود؟ بدون شک ادامه‌ی جنگ‌های فرسایشی است و خونریزی.
خالق اصلی طالب می‌بیند که ۸ تا ۹ خدای طالب دیگر ظهور کرده است. این برای خدای اصلی طالبان سخت شاک دهنده و مهیج است.
فراموش نکنیم! وقتی ۲۳ تن از اتباع کشور کوریای جنوبی به دست طالبان اسیر شدند؛ طالبان دو تن آنان را گردن زدند، ولی بعد از چندی ۲۱ تن دیگر آزاد شدند. بعد از رهایی ۲۱ تن از اتباع کوریای جنوبی، معاون وزارت امور خارجه‌ی آن کشور به ماسکو سفر کرد تا از وزارت خارجه‌ی روسیه به خاطر رهایی این بیست و یک تن ابراز سپاس نماید. آیا عجیب نمی‌نماید؟
حالا که نشست چهار جانبه (امریکا، چین، پاکستان و افغانستان) راه انداخته شده است؛ بر مبنای منطق سیاست بدون شرکت ایران و هند و روسیه، این نشست کاملاً بی‌معنا و بازی بیهوده است.
هموطنان!
بدون شرکت کشورهای همسایه و به‌ویژه هند، ایران و روسیه، هر آن نشستی زیر نام راهکار صلح برای افغانستان، هیچ و پوچ و بی‌معنا است.
باید برای یک تفاهم منطقوی و جهانی به خاطر حل و فصل اوضاع کشور تلاش کرد. با یکه تازی و یک‌جانبه کاری نمی‌توان به ادامه جنگ و خونریزی در کشور نقطه‌ی پایان نهاد؛ و نه با کرنش به پای ملأهای انگریزی و پاکستانی و عربی.
رادیوی بی بی سی، رادیو آزادی، دویچ وله آلمان، فردا، العربیه، الجزیره همه و همه در اختیار خالق پروژه طالبان قرار داشته و سناریو برای پیروزی و پیشروی طالب و داعش و القاعده روی میزهای شان، برای تبلیغات قرار داده شده است.
به اغواهای این آواهای شیطانی فریفته نشوید!
...............................................
۱- طالب پروژه انگلیس است
افغان نیوز - امريكا و انگليس مغز متفكر تاسيس گروه هاي ...
Britain's Taliban Helpers : The Investigative Project on ...
https://www.wsws.org/en/articles/2015/09/07/libr-s07.html
۲- http://www.tasnimnews.com/fa/news/1394/11/23/998621/
۳- ورود نیروهای انگلیس به هلمند و سقوط دو ولسوالی! چرا؟
۴- http://www.afghanpaper.com/nbody.php?id=73303
۵- http://homayun.org/?p=63682