تجليل از هشتم مارچ روز همبستگى بین‌المللی زنان جهان و پروسه مذاكرات صلح با تحريك طالبان در افغانستان!

 زنان افغانستان سال‌های دراز است روز هشتم مارچ روز جهانى همبستگی زنان را تجليل می‌نمایند

 بانوان ما با آمدن حكومتى طالبانی در سال 1996 در كشور از تمام حقوق اعم از حضورشان در مشارکت‌های اجتماعى، حق تحصيل، حق كار مرحوم شده‌اند و از تجليل شايسته روز زن به دور ماندند ولى بعد از سقوط دوره سياه طالبى باز هم در گوشه و کنار زنان در جمع نهادها و شوراها داخل و خارج كشور دوباره تجليل این روز پر افتخار را به شکل رسمى از سر گرفتند با وجودی که تاريخ زنان افغانستان از فراز و فرودهای بيشتر برخوردار‌است گاهى زنان به حقوق نسبى كه دارند اتكا کرده‌اند و گاهى هم جهت به دست آوردن بيشترين حقوق شان در جامعه مرد سالارى افغانستان با شجاعت مبارزه قد الم کرده‌اند و در مشارکت‌های اجتماعى حضور به هم رسانيده و می‌رسانند

 دوره‌ای سياه حكومت طالبى يكى از پر خشونت‌ترین دوره عليه زنان افغانستان و روشنفكران بود كه طالبان از هیچ نوع بغاوت در مقابل زنان و روشنفكران دريغ نورزیده‌اند

               دروازه‌های مكاتب به روى زنان بسته شد

               از خانه برآمدن بدون محرم شرعى براى زنان ممنوع اعلان شد

               زنان با بقره و يا چادرى ملبس شدند

               برنامه‌های نشراتى راديو و تلويزيون ممنوع اعلان شد و مخالف شریعت اسلامى دانسته شد

               ريش براى همه مردان فرض پنداشته شد و مردان كه اين قوانين را مراعات نمی‌کردند بنام كافر شلاق خوردن و جزاى سنگين را متحمل شدند

               روابط با کشورهای خارجى قطع شد

               بريدن بينى و گوش زنان و شلاق زدن آنان مطابق شریعت اسلامى مجاز شد كه مخالف با تمام نورم هاى

               بین‌المللی و حقوق بشر بود

               داكتر نجيب الله ريس جمهور سابق افغانستان بنام ملحد به دار كشيده شد

               رهبر هزاره‌ها عبدالعلى مزارى به دار آویخته و جسدهایشان در چهارراهی آریانا روزها به نمايش گذشته شد

               سنگسار زنان مجاز شد

               اكثريت روشنفكران از كشور يا تعبيد شدند و يا هم فرار داده شد در عِوض مكاتب اسلامى و تربيه جوانان با انتحار، قتل و كشتار بیشتر توسعه داده شد

               كشت و زرع مواد مخدر و فروش آن رشد داده شد

               تمدن از كشور رخت بست

               و ده‌ها جنايت و قوانين غير انسانى مخالف به تمام نورم هاى بين الملى بالاى مردم دردمند ما تطبيق شد .

              به رسوم، مذهب و عنعنات اسلامى تا امروز مبدل شد كه نتايج ان خونريزى و جنگ كشتار است در سر زمين ويران ما

              و بالاخره اين حكومت بنام دوره سياه طالبى مسمأ شد و درج تاريخ درد ناك افغانستان گرديد

               در روزهاى اخير مذاكرات صلح تحريك طالبان كه توسط نماينده اى خاص امريكا آقای زلمی خليلزاد در قطر، ابوظبى، پايتخت عربستان سعودى بدون حضور زنان

               و دومين دور ه مذاكرات شان در مسكو داير شد كه زنان افغانستان را اين مذاكرات و بن وبست ها نا اميد نموده است و ترس بزرگ براى زنان از برگشت دوباره طالبان به قدرت پيدا شده است، زيرا در مصاحبه هاى مكرر نماينده‌هاى تحريك طالبان در مورد نقش زنان در اينده كشور از قوانين و شریعت اسلامى توسط مسوؤلين تحريك طالبان نامبرده شده است و زنان به هراس اند كه دستاورد هاى نسبى بعد از سقوط دولت طالبانى را دو باره از دست بدهند و سياه پوشان و دور از فرهنگ مدرن جهانى مانند گذشت در قيد قوانين نى المنکر طالبانى بمانند

               متاسفانه درد آور تر از ان اين است كه کشورهای مترقى و حاميان صلح و مدافعين حقوق بشر بخاطر به دست آوردن منافع شان و ختم جنگ افغانستان حقوق زنان و حقوق شهروندى افغان ها را با حمايت و مستقر كردن حكومت طالبانى در افغانستان فراموش کرده‌اند و با سرعت اين پروسه را دنبال دارند كه از آمدن حكومت موقت طالبانى و كرسى هاى بلند دولتى به آنان نتنها زنان افغانستان بلكه زنان جهان را به هراس انداخته است و همه منتظر اعلان اخرين نتايج استند

             جسته وگريخته تعدادى از نهادهاى فعال داخل كشور مانند شبكه زنان، همایش زنان در خارج مرز، انجمن خیریه نوای زن و تعدادی دیگر از این نهاده اعتراضيه هاى شان را در مورد ايجاد حكومت موقت با معامله کردن حقوق زنان ابراز داشته اند ولى با وجود ان هم مذاكرات صلح ادامه دارد و بيشتر توسط مردان حتی دور از هیت رسمی افغانستان پيشبرده مى شود و حضور زنان فعالين حقوق زن و فعالين مدنى كمرنگ است جلسات صلح تقريبا مردانه است

               ما زنان افغانستان كه در آستانه تجليل هشتم مارچ قرار داريم هر نوعه معامله اى کشورهای كليدى جنگ افغانستان را بخاطر به دستاوردن منافع کشور شان از پروسه صلح و جنگ افغانستان با تحريك طالبان و ميكانيزم و برنامه حكومت موقت كه به دور از حضور زنان و حفظ دستاورد هاى زنان باشد تقبيع مى نمايم

               بدون شك كه ما زنان افغانستان از جنگ درد هاى بيشمار را متحمل شده ایم اعم از شهادت فرزندان مان در جبهات جنگ، كرسنگى، بيكارى، فقر و ده‌ها درد ديگر و نعره صلخواهانه مان تا كهكشان ها مى رسیده و در جستجوی بهتر و زندگی مرفه برای مردم خود استیم ولی با قربانى بزرگ دستاورد هاى نسبى حقوق ما اماده پيوند و تفاهم با حكومتى طالبانى نيستیم زيرا زنان ما از اين هم بدبختىر و ناتوانتر مى شوند

 بانوان كشور با همديگر پذيرى و حمايت از اعتراضيه هاى زنان سراسر كشور بخاطر اعاده حقوق زنان مطابق نورم و مقررات مللل متحد عمل كرده تا با فشار آوردن شان توسط اعتراضيه ها در تصاميم پروسه صلح در حضور يابى زنان در جلسات و‌مذاکرات صلح با در نظر گرفتن خواست هاى ارزنده شان به تفاهم و تامین صلح

 ثبات دايمى توافق صورت گيرد و هر نوعه معامله پشت پرده را که‌ به حق زنان افغانستان جفا است محکوم‌ می نمایم

 به پیش بسوی جامعه مرفه و فارغ از تبعیض جنسیت

 جاودان باد صلح در افغانستان و تمام جهان

  جرمنی مورخ 06.02.2019