دونالد ترامپ زمانی در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده امریکا با ایراد بیاناتی که بیشتر مصرف داخلی داشت توجه مردم امریکا و جهانیان را به خود جلب نموده حرف‌هایی از قبیل بررسی لزوم عودت نظامیان امریکایی از دیگر کشورها به ایالات متحده و بیهوده گی لشکر کشی به کشورهای دیگر و پس کردن بار گران هزینه‌های جنگی و غیره را از اولویت‌های کاری خود بیان کرده بود. و اما در حال حاضر چنان به نظر می‌رسد که به‌جز اندک تغییرات ساختاری، جابجایی کادرهای دولتی و باز نگری نسبی در قوانین و صدور احکام پرسروصدا، دیگر برنامه‌های کاری آقای ترامپ اکثراً در سیستم همان راهبردی سیاست‌های اخلاف آن متمرکز بوده است.

 چنانچه حضور پرتحرک نظامیان امریکایی در چوکات ناتو، جامعه جهانی و بعضاً به شکل مستقلانه در شرق میانه، افغانستان و دیگر نقاط جهان، ادامه موضع‌گیری‌های سیاسی نظامی دولت‌های قبلی ایالات متحده در قبال کشورها و مسایل جهانی در سازمان ملل متحد و شورای امنیت و تعقیب همان سیاست‌های گذشته در سازمان‌ها و پیمان‌های سیاسی نظامی و اقتصادی منطقوی ودر چند ماه اخیر هشدارهای مکرر به روسیه، چین و اخطاریه‌های پرسروصدا و پی‌درپی به کشورهای ایران، ونزویلا، سوریه و کوریای شمالی این‌ها همه بیانگر همان سیاست‌های گذشته است که در زمان جورج بوش واخلافش پایه گذاری شده بود.

 استراتیژی جدید امریکا در افغانستان که با نفسهای تازه در میان ابهامات واظهارات شتابنده، کوها وکوهپایه های افغانستان را در می نوردد، از دوام حضور نظامی امریکا درافغانستان حکایت داشته واعزام چهار هزار نظامی دیگر در دست بررسی است.

 حرف تازه ی که در استراتیژی جدید امریکا به نظر می‌رسد یاد آوری کمکهای میلیارد دالری امریکا به پاکستان است وبرای نخستین بار به رژیم پاکستان بخاطر حمایتش از تروریزم اخطار وهشدار داده شده است که رویکردهای خود را در قبال تروریزم عوض کند وتعهد خودش را به تمدن نظم وصلح نشان دهد.

 پاکستان: کشور بی بنیاد وتحمیل شده پاکستان این دانه سرطانی بجامانده از استعمار انگریز که بقا وموجودیت خود را در نا آرامی همسایگان وبخصوص افغانستان می بیند تا کنون به هیچ تعهدات خود در منطقه وجهان پابندی نداشته همواره برای جهانیان دروغ گفته وبرای هند وافغانستان درد سر ایجاد میکند.

  استراتیژی جدید امریکا زمانی اعلان میشود که عوامل نفوذی پاکستان دربرخی ازقدمه های دولت وقسماً در پارالمان کشور نفوذ داشته وگروه های تروریستی صادرشده از خاک پاکستان در گوشه ونقاط کشور تسلط دارند. رژیم پاکستان این سازمانده جنگهای نیابتی در افغانستان که از لحاظ اقتصادی وابسته به امریکاست میتواند میزان صداقت دولت خود را مبنی بر دست کشیدن از حمایت تروریزم وادامه جنگ درافغانستان را با کارایی صلح خواهانه وصداقت کامل در عمل نشان دهد. باید گفت که در هردو صورت موضع‌گیری آینده دولت پاکستان در قبال اوضاع افغانستان متناسب به راهبردی دولت امریکا در قبال پاکستان است وبا اخطاریه‌های واهی نمیشود جهان را قانع ساخت.

 ایران: رژیم ملایی ایران که در رقابت با امریکا ومتحدان نزدیک آن، با خط ونشان کشیدنها مواضع خود را در منطقه بسط وگسترش میدهد. با اینکه دولت ایران از استراتیژی جدید امریکا در قبال افغانستان چگونه برداشتی دارد، راهکار های بعدی هردو طرف آنرا درآینده مشخص خواهند ساخت.

 بهر صورت ایران اوضاع سیاسی نظامی افغانستان را همواره زیر نظر داشته گفته میشود برخی عوامل نفوذی رژیم ملایی ایران بنام مهاجر ومستاجر، اهل کسبه و امداد گر، کمک رسان وعالم دینی با اعمارو ایجاد مراکز تبلیغاتی، تکایا، حسینیه ها و خیریه ها، اصلاً فرهنگ وپول رایج وسیاست جاری ایران را در بین مردم ولایات مرکزی وغربی کشور بخصوص شیعه نشین مزورانه تبلیغ وترویج میکنند. بیم آن میرود که جوانان ساحه فعالیتهای آنها اسیر تبلیغات عوامل نفوذی وشعبده بازان روحانیت عصر حجر شده وبا مغز شویی آنها زمانی در چوکات استراتیژی اعلام ناشده ایرانیها قربانی شورشهای مسلحانه آینده زادگاه خود شوند زیرا شواهد وقراین از روابط نسبی ومحتاطانه ایران با برخی از گروه های طا لبان پرده بر میدارد.

 روسیه: دولت روسیه که استراتیژی جدید امریکا در افغانستان را بدست کم نگرفته با نگاه دقیق آنرا مورد توجه قرار خواهد داد. دولت روسیه از گذشته ها اوضاع افغانستان را زیر ذره بین دارد و مواضع خود را در عرصه های داخلی وخارجی با میزان رشد اوضاع جاری کشور ما و متناسب به موقعیت رقبای خارجی خود در افغانستان مشخص میسازد. بآنکه توجه دولت روسیه مبنی بر آماده گی های لازم برای مقابله با خطر تروریزم در آسیای میانه متمرکز هست بعید به نظر نمی رسد که روسیه تماس های ضروری ورویکرد های سیاسی لازم در رابطه جنگ وصلح افغانستان ونا آرامی های اخیر تدابیرعملی وتصامیم بازدارنده در افغانستان مدنظر داشته باشد؛ اما ناگفته نباید گذاشت که برغم مواضع متفاوت ایالات متحده وروسیه در قبال اوضاع افغانستان در برخی مسایل برخوردهای مشابه دولت‌های روسیه وامریکا با دولت افغانستان وجوه مشترک هردو ابر قدرت را در افغانستان گره می زند.

 هند: دولت هند در قبال اوضاع افغانستان از همان آغاز الی اکنون با سیاست صلحجویانه، همکاری برادرانه، دوستی، حسن همسایگی، باز سازی وعمران کشور ما نقش بزرگی دارد. همچنان فراخوان دولت ایالات متحده با استراتیژی جدید امریکا درافغانستان دولت هند را در رابطه به سهمگیری بیشتری در قبال اوضاع افغانستان تشویق مینماید که بر مبنای آن درمسیر همکاریهای هند به افغانستان گام تازه ی برداشته خواهد شد. هند که از تنشهای ماجرا جویانه پاکستان همواره رنج می برد، اکنون وقت آن رسیده است که با افغانستان وجامعه جهانی دریک جبه مشترک علیه تروریزم بیشتر از زمان گذشته تلاش نموده با راهبردی توانا در جاده های پر پیچ وخم صلح از دهلی تا قله های آسمایی گام های بلندتر ی بردارد.

 چین: دولت چین با رعایت روابط نیک همسایه داری با افغانستان وبا در نظرداشت متحدین بزرگ تجارتی کشورهای بزرگ جهان وروابط تنگاتنگ با پاکستان اوضاع افغانستان را به شکل محتاطانه پیگیری میکند. موضع‌گیری چین درقبال جنگ با تروریزم و قرار داشتن درکنار جامعه جهانی از یکسو، از سوی دیگر موجودیت روابط متحدانه با پاکستان موقف چین را در قبال اوضاع افغانستان دشوار ساخته ولی با توجه به استراتیژی جدید امریکا در افغانستان با پروسه صلح افغانستان نقش فعال منطقوی خود را ایفا خواهد کرد.

 آنچه از حال وهوای کنونی بر می آید استراتیژی جدید امریکا در قبال اوضاع افغانستان در زمانی صادر میشود که چندی قبل از آن برغم موجودیت بیشتر قوای نظامی جامعه جهانی وناتو جنگ وتروریزم درین کشور نی تنها مهار نگردیده بلکه جنگ گروه های تروریستی به شکل بیسابقه ی گسترش یافته ونیروهای تروریستی طالب، داعش، القاعده، عرب وعجم بسا گوشه ونقاط کشورما را در تحت تسلط خود دارند. همین اکنون پس از نشر استراتیژی جدید امریکا در رابطه به افغانستان، طالبان بزعم خود شان ادعای تسلط بر چهل فیصد خاک کشور را کرده اند. در چنین حال وهوا از استراتیژی جدید چه انتظاری خواهد داشت؟ آیا طالبان به میز مذاکره خواهند آمد یا جنگ در افغانستان شامل فاز جدید خواهد شد؟ پاسخ آنرا زمان خواهد داد.

 بقول منابع خبری بنقل از سایت همایون تحت عنوان استراتیژی جدید امریکا وانتظار بیهوده آمده است «استراتیژی جدید هما نند استراتیژی کهنه هدفی جز ادامه حضور امریکا وحفظ حالت جنگی در افغانستان ومنطقه نمیتواند داشته باشد» از قراین بر می آید که تاکیدات امریکا برحضور نظامی درافغانستان وپافشاری طالبان بر ادامه جنگ در افغانستان اشاره بر یک موضوع دارد.

 در جای دیگر همین سایت زیر عنوان معاهدات ننگین ... آمده است که «امریکا از وضعیت وحال وهوای نا امنی در کشور ما که در حالت بی سرنوشتی بسر می برد سخت راضی به نظر می‌رسد بدلیل اینکه عملکرد این‌ها در نبود یک حکومت یا یک دولت جوابگو زمینه فعالیت شان گسترده تر میگردد»

 با توجه به استراتیژی جدید امریکا در افغانستان در رابطه به تکلیف دولت افغانستان در جهت بهبود اصلاحات، جلوگیری از فساد، گندیده گی های جاری، خود محوری ومکلفیتهای دولت کابل در قبال کمکهای جامعه جهانی چیزی به نظر نمیرسد. نشود ارگ نشینان با سازشها، معاملات خطرناک پشت پرده ودور از انظار ملت و ملاحظات نا مریُی براحتی جاده های فساد، خود محوری، قومگرایی وتعصبات منطقوی را زیرکانه طی نموده کشور را به خطر سقوط روبرو سازند که این خطر برای مردم افغانستان بد تر از خطر تروریزم هزینه دارد.

 بالا نشینان نابکار دولت افغانستان که دولت را از روی فریب، وحدت ملی میخوانند تمام فرصتهای طلایی وریزرفهای کاری را صرف فساد، قومگرایی، معامله های پشت پرده ودور از انظار ملت، بیعدالتی وظلم کرده تا زمانیکه در ساختار دولتی از سطح به عمق واز پایین تا رده های بالایی دولت بازنگری نشود همکاری های نظامی و اقتصادی تمام دنیا دردی از دردهای مردم افغانستان را دوا نخواهد کرد.

 البته آگاهان امور، احزاب سیاسی ترقیخواه، حقوق دانان کشور، گروهای دادخواه وعدالت پسند کشور با مسولیتی که در قبال اوضاع افغانستان دارند میتوانند با یک جنبش وسیع سراسری صلح خواهانه وهمبستگی داد خواهانه ومتحدانه کشتی شکسته کشور را از گزند توفانهای مدهش نجات داده وبسوی کرانه های امید رهنمون گردند.