بی شبهه افغانستان از اواخر سال هفتاد قرن گذشته میلادی به وسیلۀ قطب جهانی قدرت و سرمایه هدف قرار گرفته بود تا از بیخ و بن دگرگون شود. این نقشه با همکاری دولت های بی شماری عملی شد که پشتیبانی کامل مردمشان را داشتند.

 افغانستان پمپر منافع دمسازان بین المللی امپریال سرمایه در برابر روسیه (Heartland) بود و هنوز هست و این پمپر مورد تجاوز همان روسیه ای قرار گرفته بود که امضاء کنندۀ پیمانِ پمپر ساختن افغانستان است. این همه حیواناتِ درندۀ جنگل سرمایداری را تحریک کرد تا دست به کار شوند.

 سی آی ای رئیس همه استخبارات تابع در کشور های گوناگون بود و از همکاری تنگاتنگ چهار کشور (کانادا، آسترالیا، نیوزیلند و بریتانیا) و همه کشور هایی که از دالر های مفت امریکا و عرب ها برخوردار است ثمر بر می دارد. عربستان سعودی و کشور های عربی خلیج از آغاز همکار سی آی بودند.

 جنگ سرد در لحظات لذتبخش آن رسیده بود، لحظاتی که حلقۀ نیم دایرۀ پمپر منافع دوباره تعمیر می شد و این حلقه را برگردن خرسی که در چنگال گرگان افتاده بود تنگتر می کرد. شوروی به پای خود در این قتلگاه آمده و خرس را ناخواسته اسیر گلۀ گرگ ساخته بود. این همه تاریخ دردناک تباه شدن ارادۀ آزادی در دل های ملیارد ها آدم از سال =۱۹۷۳ تا ۲۰۱۹ است. شاهد و ثبوت نیز همه افراد زنده در این کرۀ خاکی است که ۹۹ درصد مصرفی شناخته می شوند.

 و اما تنور گرم در این لحظۀ تاریک، افغانستان بود که بایست داوطلبانه با دست و پای خود هیزم آتش را فراهم می کرد. تا به هم آمدن مردم در افغانستان و جهان، ملتی که آزاده ترین کشور مسلمان آسیای میانه تا آن زمان بود و هر فکر و اندیشه ای را تحمل می کرد، همه هیزم آور تنور شدند و این هیزم به مفت از کشورهای همجوار می ریخت.

 سی آی هنر خاصی در جلب و جذب افراد دارد. کسی را تربیت می کند، کسی را می ترساند، کسی را به دام می اندازد، کسی را بالا بالا می زند، کسی را وعده می دهد و این هنر بی پایان است ولی بسیاری را می تواند بخرد؛ و کوردل ترین آدم ها، جانی ترین اندیشه ها و آرمان ها، شنیع ترین دنائت و زبونی ها، ارزان ترین کله هایی که بر گردن ها فزونی می کرد، همه افراد مورد نیاز سی آی بود که از سوی افراد تربیت شدۀ شان در این تنور گرم نان زهرآگین پختند.

 اینک که ما هیچ از خود و دیگران، از گذشته و حال نیاموختیم، ملت ما گویا هژده سال است برای قوم خود انتخاب می کنند ولی هر بار یکی از همین افراد را انتخاب می کنند که بر ملا از انتخاب های سی آی ای و دیگر سازمان های خواهر و مادر این دستگاه مخوف است. ملت ما حتی وابستگی همسایگان ما به قدرت پول و سرمایه را نا خوانده می گیرند که زیر جل و قبای شان تارهای شیطانی وابستگی تنیده است.

 سی آی ای؟ سی آی ای و اندیشه های جهانخواری که این سازمان جنایت پیشه را آفریدند، چنان قدرتمند اند که سه سال است با ترمپ رئیس جمهور منتخب مردم خود افتاده و با حزب دموکراتیک یکجا می خواهند او رئیس جمهور نباشد، چه رسد به حزب مترقی افغانستان که سی و دو سال پیش در گام اول مارش صد پاره شد.

 «هر ملت سزاوار نظامیست که دارد»