د انتقاد واري

نن مي په فیسبوک کي یو خبر ولوست چي د کابل فعال او تکړه ښاروال د خپل کاري ټیم سره کندهار ته غوښتل سویدۍ، څو په کندهار کي د چوک مدد څخه تر باغ پول پوري نوی سړک ډیزان او چاري ئې پیل کړي. د خبر په اورېدو سره ډېر خوښ سوم چي په کندهار کي هم څه پرمختګ وسي. خو پر بل اړخ قلبآ ځکه خوا بدی سوم چي په ټول لوی کندهار کي د یوه سړک جوړولو لپاره مسلکي انجنیر نسته؟

 او تشویش را ولوېدۍ که معامله داسي روانه وي نو د کندهار، په ټوله کي د افغانستان راتلونکې به څنګه کیږي؟

څو بلاخره مي په همدې تشویش کۍ د زړه بړاس تر خپل صمیمي انډیوال (قلم) وایستۍ او لاندي څو بیته مي په ولیکل:

  

               جوړیږي

نه په سړک نه په توپک جوړیږي

وطن په علم محبت جوړیږی

زه به بازار او مارکیت څه وکړمه

چۍ نه غیران نه مي نیمک جوړیږي

دا ښېرازې وي مؤقتي اکثره

اصلي بنسټ خو په حکمت جوړیږي

 

هره بریا به لمانځو فخر به کړو

ژوند په قلم او کتابت جوړیږي

زموږ افغاني او با حیا ملالي

ځغلي بهر په پنجابک جوړیږي

 که څوک رشتیا زموږ د عزت خیال ساتې

نو زموږ عزت خو په مکتب جوړیږي

کار چي د کار اهل ته نه وسپارې

نو سنګړبیت خراب حالت جوړیږي

که یو زره احساس لرې داؤده

وطن په عشق ملي وحدت جوړیږي

سنګړبیت  = ګډوډ – بد رنګه – بد خونده

       

 

 انجینر داؤد اڅک                      ۱- ۵ - ۲۰۲۵

             د فکر فلسفه           

 

فکرونه زېږي پر پدیدو باندي

له ذهنه لیري واقیعتو باندي

 

دننه صرف یوه خالي پیته ده

فکر جوږېږي پر مفهومو باندي

 

خاصیت د مغز دۍ ارام بیده وي

خو را ویښیږي پر حادثو باندي

 

چي څه احساس نکړي پنځه حواس زموږ

هیڅ به ونکړو زموږ په عقلو باندي

 

که غواړۍ ښه فکر جامع ولرۍ

ګرځۍ پر ښکلو پراخ مضمؤنو یاندي

 

یا نوښتګر سه خپله تولید ولره

یا ځه د نورو پر علمي پلوو باندي

 

تر خپله وسه به روان یم مخته

هم پر کرکنډو هم پر اغزو باندي

 

 داؤد ته مه وایه چي ودرېږه

هغه عادت دۍ په غورځنګو باندي

 

انجنیر اڅک هواباز

 ۱۱- ۸ - ۲۰۲۴

 

 

 د چکوش واري

تقریبآ درې کاله کیږي چي واکمنو انډیوالانو ته په شعرونو او لیکنو کي اصلاحي وړاندیزونه کوم، چي ګوندي خدای نن به عمل په وکي سبا به عمل په وکړي. مګر واکداران نه دا چي زما په کیسه کي ندي بلکه د مظلوم افغان ولس او نړۍ پروا هم نلري، ګرسره سر نه خلاصوي چي اولس څه غواړي او ټولنه څنګه پرمختګ کوي. خو زه ئې هم نه پرېږدم (ماندني والایش نیستم). تر څو چي ژوندئ یم او ګوتي مي قلم نیسي د خپل مظلوم ولس ږغ به پورته کوم او د خدای حق به وایم، دردونو او ټپونو ته به اصلي ملحم معرفي کوم. یعني هم به پر واکمنانو او هم به د نړۍ پر ټېکه دارانو باندي ټینګ ټینګ چوکشان واروم. نو دا تاسو او دا هم زما:

 

                         د چکوش واري

 

چي د علم ډېوه بل نه وي تیاره وي

پر جنت وي، پر کابل که پر کعبه وي

 

دسترخوان که ډک له ډیرو نعمتو وي

هر نعمت هره ګوله به بې مزه وي

 

الله نلري هیڅ نیاز شاندار مسجد ته

مؤمین هغه چي پر زړه ئې سجده وي

 

         تر ښونځیو چي ئې ډېري مدرسې سي

د تیارې راتلونکي لویه نښانه وي

 

 افغاني پېغلي به هلته په عزت وي

چي په علم او هنر دوۍ اراسته وي

 

د تقوا ستني به ورځ په ورځ کږېږي

چي مو زور هم عدالت هم محکمه وي

 

سړکان ښه میدانونه هلته خوند کړي

چي خپل جوړ مو هم موټر هم طیاره وي

 

علم موټر دی، طیاره ده، ښه توپک دی

که علم نه وي ټوله ژوند به محتاجه وي

 

چي دېوال په کرامت راته روان کړې

نې منم، چی د ښونځي در دي بسته وي

 

ته که سر وهې د غره سره وهه یه

خو بې علمه سر وهل کودکانه وي

 

د داؤد چکوش ته ځان ټینګ که یارو

چي هر واری ئې ملاک او دوستانه وي

 

 

م. داؤد اڅک