کشورهای استعماری، صرف به اشغال افغانستان بسنده نکرده، بل افغانستان را به مزرعه تریاک تبدیل و همه روزه مردم این کشور اشغال شده را بمبارد نموده و توسط نوکران طالب و داعش خود به قتل میرسانند. به یک حساب امریکا و شرکای جرمیاش از زمان داود خان تا حال مردم افغانستان را خود و توسط اجیرهای بومی خود به قتل میرسانند.
استعمار و امپریالیزم بهمثابه دشمن دایمی مردم افغانستان و تمام انسانهای کشورهای عقب نگهداشته خود را به ثبوت رسانیده است.
چرچل سردمدار استعمار و امپریالیزم وقتی گفته بود که ما دوست و دشمن دایمی نداریم، بل منافع دایمی داریم. اظهارات صادقانه چرچل، اظهارات و راهکار راهبردی امپریالیزم است که چرچل آن را با صراحت بازگو نموده است. چه آنها وقتی در تقسیم جهان و تصاحب بازارهای تجارتی به موافقه میرسند دیگر کدام دشمنی باهم ندارند؛ اما برای ما آنها (امپریالیستها) دشمنان دایمی اند.
تاریخ گواهی میدهد، هر از گاهی که ما خواستهایم تا کادرهای خود را برای تطبیق پروژههای عامالمنفعه، پلان ترقی و انکشاف کشور خود بسازیم؛ آنها با اجیر ساختن و استخدام و به کار گماشتن آن کادرها، وطن مان را با خاک سیاه نشاندهاند. امروز همان کادرهای غربی افغانستان تبار که در حاکمیت دولت اشغالی- پوشالی توظیف شدهاند، بهحکم و به دستور باداران شان کشور را دارند به دوره سنگ به عقب برمی گردانند.
همه به چشم سر مشاهده نمودیم که استعمار و امپریالیزم چطور سه کشور معظم عربی – عراق، لیبیا و سوریه را که کموبیش راه خود را بهسوی ترقی و تعالی باز نموده بودند با مداخلات جنایتکارانه خود به خاک یکسان کردند.
این است گواه ادعای من که این جنایت کاران انگریز- آمریکا و شرکای جرمیشان، باوجود آنکه ماسک دموکراسی و حقوق بشر را به چهره زدهاند، دشمن بشریت و دول فقیر و ناتواناند.
از اینجاست که به یک پیامد روشن و درشت میرسیم؛ و آن این که تمامی کشورهای عقب نگهداشته شده فقیر باید متوسل به راهکاری شوند تا خود را از زیر یوغ استعمار نو (نیوکلونیایزم) رهایی بخشند...
ما امکانات و منابع کافی داریم تا خود مشکلات خود را رفع نماییم.
اکنون که بیشتر از سه ملیون انسان ما را معتاد نمودهاند، با قانونی ساختن مواد مخدر در کشور، میخواهند سی ملیون نفوس کشورمان به اعتیاد رو بیاورند. وقتی سی ملیون به خواب روند، با تسهیلات خارقالعاده میتوان به غارتگری تمام منابع و هست و بودشان پرداخت. با چنین قتل عام بدون خونریزی، بعد از چند نسل جغرافیهیی در منطقه به نام افغانستان از صفحه جهان ناپدید خواهد شد.
نمیدانم فریاد دادخواهی خود را کجا برم؟
دولت، حکومت، هر سه قوه- اجرائیه، تقنینی و قضائیه همه فروخته شده و نوکر خارجیاند. آنها به فکر مردم نه، بل به فکر جیب و موقف خود هستند.
من یقین دارم که قانونی ساختن خریدوفروش مواد مخدر نظر خارجیها و «ان جی او» های شان است که نمایندگی از اهداف استعماریشان نموده و توسط دست نشاندههای بومیشان عملی میگردد.
جهت نجات مردم و نسلهای آینده وطن برای آن دستاندرکاران دولت و حکومت افغانستان و سایر وطنپرستان که به وطن و مردم- انسان و انسانیت علاقه دارند پیشنهاد میگردد که مساعی تمام عیار خود را در جهت رفع حضور نظامی خارجی و طرد «ان جی او» های خارجی از وطن بکار اندازند؛ و برای کسانی که زمین خود را به کشت تریاک اختصاص میدهند و برای مولدینی که تریاک کشت میکنند حکم اشد مجازات را جاری نمایند؛ یعنی با نابودی این ویروسهای مهلک و ضد بشری، افغانستان را از نابودی نجات دهند.
با احترام
یک هموطن